Noc była długa i bardzo zimna, jednak pod grubymi, wełnianymi kołdrami żadnemu z bohaterów chłód nie doskwierał. Nadeszła godzina 6:00, zadzwonił budzik. Dźwięk uderzającego w metalową tarczkę 20 razy na sekundę bijaka przeszył uszy Morgotha, Sawyera i Aleizdeina. Ich plecaki były już spakowane, serca gotowe na przygodę.
"Żegnaj wygodny kocu" - pomyśleli zgodnie.

6.00 zadzwonił budzik. Pora ruszać. Zabraliśmy plecaki w których były najpotrzebniejsze rzeczy. W sumie to głupio było nam się rozstawać z naszym "domem", ale każdy z nas wiedział że to konieczność. Zbliżaliśmy się już do wyjścia, gdy nagle usłyszeliśmy jak szkło rozsypuje się po podłodze, po kilku sekundach ktoś zaczął strzelać. Co prawda chybił i wszystkie strzały poszły rykoszetem, ale to nie zmienia faktu że miałem mokro w badach. Odruchowo rzuciłem nóż w kierunku napastnika, ale ofiara przesunęła się i zamiast w serce trafił mu w lewy biceps. Podejrzewam że ofiara upadła bardziej z szoku niż obrażeń, ale nie byłem pewien. Krzyknąłem głośno:

- Kto to kurwa jest?! Uważajcie, on może jeszcze chcieć nas zabić!

Podszedłem kilka kroków w stronę niewiadomego i powiedziałem:

- Wyrzuć broń, bo Cię dobije!

- Się kurwa cwaniak znalazł, najpierw do nas napierdla, a potem się chce kolegować.. Co ten świat zrobił z ludźmi. Mnie się nie pytaj, ja mam wyjebane. Co ty na to Alojz?

- Może nam się przydać. Podajcie line zwiążemy go na wszelki wypadek. A ty Derativie nie próbuj uciec

Po chwili zbliżyłem się do Morgoth'a, powiedziałem szeptem :
- Gdyby coś kombinował nie zastanawiaj się ..... Strzelaj !

- W sumie Alojz ma racje, to jeden z nas. Co do chujowego imienia to trzeba Ci je jakoś skrócić. Może Rativ? Ale pamiętaj Rativ, jak coś będzie nie tak to masz kose w żebrach..

Drużyna zyskała kolejnego zdrowego, zdolnego do walki mężczyznę. Nikt jednak nie wiedział jakie ma zamiary, ale też nikt nie miał czasu na zastanowienia. Minęła 7:00, godzina mniej na poszukiwania. Dzień zapowiadał się ciężki, nikt nawet nie próbował wyobrazić sobie jego przebiegu. Wszyscy wiedzieli, że po godzinie 18:00 liczba martwych na ulicach zwiększy się czterokrotnie i czuli strach, ale także podekscytowanie, a niektórzy nawet podniecenie. Pierwszy przystanek: pierwsze mieszkanie w pierwszym wieżowcu przy ulicy Kaizersgracht.

- Dobra, postaram się je wyważyć!

- Gotowy, ja na wszelki wypadek będę pilnował Rativa