Zaczęliśmy biec, przypływ adrenaliny zapewnił nam siłę,żeby dalej biec.

- Jesteśmy pod wieżowcem Rotamara, nie ma na co czekać wchodzimy.

Weszliśmy. Jakimś cudem udało nam się uniknąć haniebnej śmierci. Nie wiem czy ten wyskok  do sklepu wyszedł nam na dobre. Z jednej strony zyskaliśmy zapas broni, oraz nowego towarzysza, z drugiej strony mamy spaloną miejscówkę i odciętą drogę ucieczki. Wstałem i złapałem się za głowę.
- MAMY PRZEJEBANE! - krzyknąłem, emocje wzięły nade mną górę. Było widać, że Rotamer i Rativ nie wiedzą o co chodzi. Chciałem chwycić za broń i znaleźć jakąś drogę ucieczki, może tylne drzwi, może skok z okna, a w ostateczności wyjście na dach i wejście na wieżowce sąsiadujące, ale wtedy zauważyłem 5 pięknie zasłanych materacy porozstawianych po kątach domu.
- Powinniśmy stąd jak najszybciej uciekać, zombie poradzą sobie z głównymi drzwiami w 30 minut, a z drzwiami do mieszkania o połowę krócej, ale Rativ przygotował dla nas posłania, byłoby głupio gdybyśmy teraz się ewakuowali. Więc moja propozycja jest taka: Rativ przygotowuje posłanie dodatkowe dla Roarina, a my wszyscy weźmiemy deski, gwoździe i wszystko co przyda się do zabarykadowania drzwi. Jak ktoś ma lepszy plan, to niech mi go opowie.

Ostatnio edytowany przez Aleizdein (2013-03-14 22:18:51)

Gdy usłyszałem że Morg pozwolił mi iść, bardzo się ucieszyłem. To lepsze niż rozkładanie materacy.

- Musze wam coś powiedzieć. Gdy was nie było, pod blokiem kręciło się parę zombi. Mówię wam o tym bo zaniepokoiło mnie to, że zaczęli wchodzić do sąsiedniego wieżowca. Tak jak normalni ludzie, przeraziłem się i szybko wyszedłem z okna, by mnie nie zauważyli. Zombi nie zachowują się tak prawda ?

Mężczyźni podzielili się na dwie grupy: jedni zajmowali się cateringiem, a drudzy barykadowali drzwi. Ci pierwsi skończyli pracę i zaczęli rozmowę. U drugich pracy było dużo więcej, ale były to chłopy w sile wieku, więc także szybko im szło.

- Elektryk idź po drewno i gwoździe, Alojz asystuj mu z bronią na wszelki wypadek. Rativ, mu zabieramy się za dolne drzwi. Trzeba się pośpieszyć!

Ohh.. wreście jesteście. To były dla mnie całe wieki, co chwile słyszałem dziwne pomruki i jęki. Piętro wyżej jest otwarte okno, można było zobaczyć czy jest jakieś pożywienie, przyda się do dzisiejszej "kolacji". A co u was ? Macie jakieś ammo ?

Jak byłem mały to byłem głodzony i przyzwyczaiłem się do braku pożywienia. Nie no okłamałem was, jestem sam, ale wiem gdzie możemy znaleść, trochę czystych ubrań i parę przydatnych rzeczy. Dwie przecznice stąd jest mieszkanie mojej mamy która wyjechała do Panamy. Powinno też być coś do jedzenia, ale to za duże ryzyko, oj ... za duże.

Ostatnio edytowany przez Rotamer (2013-03-15 21:15:19)